Een techniek die ik al heel lang wilde proberen, was acrylgieten. Ik volgde een online workshop bij het Royal Talens experience centre om de techniek te leren en nu was het tijd om aan de slag te gaan met mijn eigen idee.

Met alle beperkingen die er nu in deze Coronatijd zijn, zoek ik nu vooral naar wat er wel kan. En dat is thuis een heerlijke maaltijd koken. Daarvan genieten met kaarsjes aan, een muziekje en een goed glas wijn erbij. Een van mijn favoriete gerechten is 'ratatouillecrumble'. In een tijd vol met onrust is het ook fijn om naar mooie afbeeldingen te kijken, even iets anders. En zelf geniet ik er erg van om mooie afbeeldingen te maken. Zo ontstond bij mij het idee om het recept van ratatouillecrumble te illustreren.

Op een zonnige middag ging ik met mijn tekenblok en verf op pad in Vathorst. Ik stopte bij de Muidenkade. Een vriendin van mij woont daar. Ze had me de tip gegeven om de Muidenkade eens te schilderen. Aan de rand van het water bestudeerde ik de huizen. Het is inderdaad een prachtige plek. Ik begon te schetsen. Meteen met pen, geen potlood en geen gum. Daarna voegde ik kleur toe met aquarelverf. Thuis werkte ik de schets verder uit.

Na deze voorstudie begon ik aan het schilderij. Eerst maakte ik een ondergrond in witte structuurverf. Ik gebruikte bankpasjes om de ramen en deuren in de structuurverf te schrapen.

Daarna heb ik verschillende lagen acrylverf over het schilderij gegoten. Met een rietje blies ik de verf over het schilderij. Het reliëf heb ik naar voren gebracht door witte verf aan te brengen. Zie hieronder een video hoe ik het schilderij heb gemaakt.

Als ik mijn dochter naar de speelleergroep van de kinderopvang bracht, liep ik altijd langs een wand met inspirerende uitspraken. "Play is the work of the child" bleef altijd bij me hangen. Enerzijds omdat het zo'n mooie uitspraak was. Anderzijds dacht ik bij het zien van het eenvoudige printje in de fotolijst: dat kan mooier!'

Ik wandel graag door Vathorst. Ik vind het leuk om de verschillende bouwstijlen van de huizen te bekijken. Grappig genoeg werd in de Workumstraat mijn blik in eerste instantie niet naar de bouwstijl getrokken, maar naar iets anders.

Zo, dat was een mooi avontuur in september. Voor het eerst deelgenomen aan een kunstbeurs. Een avontuur, doordat ik van alles voor het eerst deed.

Komend weekend begint de Vredesweek. De vredesorganisatie PAX organiseert jaarlijks een nationale vredesweek, om extra aandacht te vragen voor vrede en om iedereen op te roepen om iets voor vrede te doen. De vredesweek is dit jaar van 16 tot en met 24 september. Het thema is 'de kracht van de verbeelding'.

In 2008 kwam ik in Vathorst wonen, op de Gaastgracht. Ik weet nog goed dat mijn aandacht werd getrokken door de wit met blauw gestreepte paaltjes in het water naast onze straat. De Griendweg bracht meteen al sfeer in dit nieuwe gedeelte van de wijk. Ik waande me in Venetië, kijkend naar de bootjes die voorbijvaren. Met een espresso in mijn hand op het balkon genieten van de ondergaande zon.

Na een erg koud voorjaar is het weer in één keer overgegaan naar zomer. Mijn favoriete seizoen. 

Het was nog vroeg in de ochtend, maar het was al aangenaam warm toen ik door de wijk fietste. Ik sloot even mijn ogen en voelde de warme lucht langs mijn wangen stromen. Als ik omhoog keek zag ik een prachtig blauwe hemel en ik ademde de bloemengeur zo diep mogelijk in. Naast mij was het gras bedekt met vele rode klaprozen. Dat zomergevoel dat ik ervan kreeg, wilde ik vastleggen.